دوئل با مرگ در دل طبیعت | چرا طبیعتگردها مدام دچار حادثه میشوند؟
همشهری آنلاین - لیلا شریف: ۱۸ دوچرخه سوار گم شده در جنگلهای جواهرده یا کوهنوردی که راه را گم کرد؛ تنها بخشی از خبرهای گره خورد با کارنابلدی طبیعتگردان هستند که گاهی منجر به اتفاقات تلخ هم میشوند. همین چند وقت پیش، بالگردی که برای کمک یک زن کوهنور به اشترانکوه رفته بود و در مسیر نجات، سقوط کرد و منجر به شهادت ۲ نیروی امدادی شد. این حوادث، روی دیگری از تبعات طبیعتگردی بدون راهنما و تجهیزات است که این روزها بارها و بارها در رسانهها منتشر میشوند.
واقعیت این است که طبیعتگردی بیبرنامه به یکی از تفریحات هزینهساز تبدیل شده است، از کوهنوردانی که بدون راهنما وارد مسیرهای خطرناک میشوند تا گردشگرانی که نیمهشب در جنگلهای مهگرفته شمال دنبال «هیجان» میگردند، همهشان در نهایت یک نقطه مشترک دارند؛ بیتوجهی به هشدارها.
اگر دقیقتر به ماجرا نگاه کنیم، عیان میشود که ماجرا فقط درباره نابلدی راه نیست، بلکه بسیاری از این حوادث از نبود دانش و آگاهی کافی نشأت میگیرد. واقعیت این است که جنگل و کوه شباهتی به پارکهای اطراف محل زندگی ندارند تا افراد هر زمان هیجان طبیعتگردی در سرشان ولولهای به پا کرد، راهی شوند. مسیرها علامتگذاری ندارند، آنتن تلفن قطع میشود، مه و تاریکی همه چیز را میبلعد. با این حال، باز هم عدهای بدون راهنما و تجهیزات راه میافتند و اینجاست که داستان سخت و گاهی تلخ برای نجات آغاز میشود.
باید گفت طبیعتگرد ناآگاه، همانقدر که میتواند برای خودش خطر جانی به بار بیاورد، گاهی در مسیرهای صعب العبور بلای جان امدادگران هم میشود، این همان بخش نگران کننده و شاید کمتر گفته شده از طبیعتگردی است که چندان به مذاق دوستداران این سبک از تفریح و گردش خوش نمیآید اما تکرار چنین حوادثی نشان میدهد که باید این زنگ خطر را جدی گرفت.











