قلبی که برای بیماران می‌تپد

ساعت چهار صبح است. بیمارستان در سکوت فرو رفته، اما پرستاری هنوز کنار تخت‌ها قدم می‌زند. قلبش برای بیماران می‌تپد؛ امید می‌سازد و در دل تاریکی یادآوری می‌کند که انسانیت هنوز زنده است.