خبرگزاری دانشجوبه مناسبت روز جهانی انیمیشن؛ از میراثی ۵۲۰۰ ساله تا مزیت صنعت سینمای ایران
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، تاریخچه انیمیشن ایران نشان می‌دهد انیمیشن در ایران از دوران باستان آغاز می‌شود و به عنوان یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های جهان شناخته می‌شود.
دوران باستان: قدیمی‌ترین انیمیشن شناخته‌شده جهان، یک کاسه سفالی ۵۲۰۰ ساله از شهر سوخته در سیستان و بلوچستان است که تصاویر متوالی یک بز در حال پرش را نشان می‌دهد. این کشف توسط باستان‌شناسان ایتالیایی تأیید شده و نشان‌دهنده درک اولیه ایرانیان از مفهوم حرکت است.
عصر مدرن (دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰)
نخستین مرکز تولید انیمیشن در وزارت فرهنگ و هنر تأسیس شد. عصر طلایی بین ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ با فیلم‌سازانی مانند ناصر کریمی و فرشید مثقالی همراه بود. آثار برجسته شامل "پادشاه خورشید" و "زال و سیمرغ" است.
مستند "انیمیشن ایرانی" به کارگردانی مهرداد شیخان، تاریخچه را به عنوان دایره‌المعارفی از این دوره توصیف می‌کند.
انیمیشن ایران پس از انقلاب
انیمیشن ایران پس از انقلاب با بازگشایی دوباره دانشگاه ها و شکل گیری آسیفا (انجمن بین‌المللی سازندگان و دوست‌داران فیلم‌های انیمیشن) حرکت خود را قدم به قدم آغاز کرد. مراکزی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سیمای جمهوری اسلامی ایران(مراکز استان ها) مرکز صبا، انجمن سینمای جوانان ایران (به شکل نیمه حرفه ای)، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (به صورت حرفه ای)، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و بخش خصوصی اقدام به جذب نیرو و تولید و ساخت فیلم های انیمیشن کردند. حدود ۱۵ سال پیش به غیر از این مراکز، استودیو حور تنها مرکز تخصصی تولید انیمیشن بود؛ اما در حال حاضر بیش از چند صد استودیوی کوچک و بزرگ در سطح کشور به این فعالیت مشغول اند. انیمیشن ایران همزمان با تولیدات و توجه صاحبان کالا و مدیران بخش دولتی و سرمایه گذاران خصوصی، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و توسعه بیشتری یافت.
سرعت پیشرفت با ورود به بازارهای بین‌المللی
این صنعت با ظهور استعدادهای جدید در کشورمان امروز به شکوفایی زیادی رسیده و بهره گیری از تکنیکهای مختلف با قصه‌های متنوع توانسته است ما را به یکی از بازیگران خوب در این صنعت تبدیل کند.
موضوعی که نشان از اقبال بین‌المللی و فروش این مدیوم هنری در جهان می‌دهد و البته تهدیدی که بیشتر از همه با آن رو به رو هستیم مهاجرت فعالین مستعد این حوزه به خارج از کشور است.
سیاستگذار فرهنگی نباید غفلت کند!
نباید از این نکته نیز غفلت کرد که اگر سیاستگذار فرهنگی این مزیت سینمایی را پویانمایی درک نکند می‌تواند باعث شود تا استقبال هنرمندان کشورمان به قصه‌های اصیل و ظرفیت بالای پردازش ایرانی و اسلامی به این صنعت مهم فرهنگی کم شود و از این مزیت در جهت‌هایی غیر از منافع ملی استفاده شود.
ایران می‌تواند یکی از بازیگران کلیدی انیمیشن خاورمیانه شود، با تکیه بر میراث باستانی و فناوری مدرن.
انیمیشن ایران از یک میراث ۵۲۰۰ ساله به صنعتی پویا تبدیل شده است
نتیجه‌گیری: انیمیشن ایران از یک میراث ۵۲۰۰ ساله به صنعتی پویا تبدیل شده است. این هنر نه تنها سرگرمی، بلکه پلی به فرهنگ و هویت ایرانی است. برای پیشرفت بیشتر، تمرکز بر آموزش هنرمندان جوان و همکاری‌های بین‌المللی ضروری است. همه اینها نشان‌دهنده پتانسیل بالای ایران در عرصه جهانی انیمیشن است.
