نه فسیلپروری، نه نهالفروشی؛ حوزه به الگوی تربیت تدریجی نیاز دارد/باید میان رشد علمی و کنشگری اجتماعی طلاب تعادل برقرار شود
سخن از رسالت اجتماعی طلاب، اغلب به دوگانهای خطرناک ختم میشود: یا غرق شدن در انزوا و تبدیل شدن به «فسیل»های علمیِ فاقد اثرگذاری، یا سقوط زودهنگام در گرداب کنشگری ناپخته و «نهالفروشی». در این گفت وگو مدل متوازنی را ترسیم و مطرح می کنیم.










