به راه انداختن بازی مقصرنمایی توسط عوامل ناکارآمدیها/فرار از مسئولیت مجلس با ژست منتقد
کیا مقدم:در حالی که دولت چهاردهم، به ریاست مسعود پزشکیان، هنوز از شوک بحرانهای انباشته و چالشهای ساختاری که میراث دولتهای پیشین است، کمر راست نکرده، نوک تیز حملات و انتقادات از هر سو متوجه پاستور شده است. از یک سو، همپیمانان سابق و جریانهای اصلاحطلب که خود در فرآیند شکلگیری این کابینه نقشآفرین بودند، اکنون با فاصلهگذاری و گرفتن جایگاه منتقد، خواستار ترمیم کابینه و حتی استعفا شدهاند و از سوی دیگر، جریان رادیکال و مخالف که از ابتدا با حضور پزشکیان مخالف بود، با تشدید حملات، زمینهساز طرح استیضاح وزرا و در نهایت، تضعیف جایگاه ریاستجمهوری شدهاند. آنچه در این میان مغفول مانده، سهم ساختارهای موازی، نهادهای قدرتمند غیردولتی و همچنین نقش مستقیم کسانی است که امروز در کسوت منتقد، سعی در تطهیر دامن خود از مسئولیت این دولت ضعیف دارند. اکنون این سوال اساسی مطرح است که چگونه کسانی که در انتخاب هیأت دولت اعمال نظر کردند، امروز با نمایش ناکارآمدی دولت، هدف دیگری را دنبال میکنند و چرا تمام گناهان کشور تنها بر دوش یک دولت، آن هم دولتی که با بحرانهای بیسابقهای چون ناترازیها، خشکسالی، جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و فقدان وحدت ملی دست و پنجه نرم میکند، تحمیل میشود؟











