ویروس «تب برفکی» از قوانین تکامل برای فرار از ایمنی استفاده میکند
ویروسها همیشه از همانجایی حمله میکنند که کمتر انتظارش را داریم. تب برفکی نمونهای از همین نبردهای نادیدنی است؛ بیماریای که عامل آن، با بدنی کوچک و ساختاری ظاهراً ابتدایی، میتواند در چند ساعت چرخههای سلولی را بر هم بزند، بافتهای حساس دهان و پا را دچار تاول کند و در مقیاس یک گله، آشفتگی بزرگ بیافریند. پشت این تخریب سریع، معماری مولکولی ظریفی قرار دارد که تنها با شناخت دقیق آن میتوان فهمید چگونه یک ذرهٔ نامرئی اینچنین بر بدن دام اثر میگذارد.











