دولت وفاق ملی به هدف خود رسیده است؟!
مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم، برآمده از انتخاباتی خاص، دولت خود را «دولت وفاق ملی» نامید؛ نامگذاریای که قرار بود لولایی باشد میان ملت و حاکمیت، و راهبردی برای گسترش پهنه وحدت و اجماعسازی در برابر بحرانهای انباشته. اما اکنون، با گذشت بیش از یک سال از عمر این دولت، آنچه به ادراک عمومی رسیده، نه وفاق، بلکه «سهم دهی و انفعال» در برابر جریانهایی است که اکثریت ملت به آنها «نه» گفته بودند.











