شهیدی که پیش از شهادت، فاتحه بر مزار خویش خواند

در روزهایی که آسمان، غبار جنگ داشت و دلیرمردان این سرزمین در دفاع از وطن ایستاده بودند، «محمدحسین شهریاری»، رزمنده‌ای از تبریز، آرام و بی‌صدا خود را برای معرکه عشق آماده می‌کرد؛ نه با هیاهو و فریاد، بلکه با اشک‌هایی که کنار مزار خالی دوستش می‌ریخت و با نگاهی که از این دنیا عبور کرده بود.