قراردادمیلیاردشهرداریزاکانیجبلیعضو شورای شهرتهرانمحدودیتصدا و سیماتبلیغاتبرداشتزمانتصویب بودجهبخشاطلاع‌رسانیسازماناضافهاستفادهتوماناعتباربستهکارمردملمسگزارشدورهمدیریت شهریشاهدشهریمدیریتعلیرضا زاکانیشهرداری تهراناجراجامعههمخوانیسلامتامنیتشهروندانشانگهایآسفالتاجراییارائهتصویریعملکردمنفیمهرماهکردپسربچهمحلهچیتگردچارسوختگیشیرینیبازیسرگرمیانتخابات شورای شهرواکنشاعضایمنتقدشورای شهرمهدیحکمرانیبرقکارآمدیواقعیحل مشکلاتمسائلشهرتمرکزافکار عمومیتصویردریافتپولفضای مجازیمنتقدانافرادنرجس سلیمانیهتاکیمجددهزینهکیفیتامانیبودجهآیندهکاهشعضو کمیسیونبرنامه و بودجهپاسخنظافتتعادلاعتباراتتصویبدستشورایسال ۱۴۰۵بررسیتجدید نظرخیراصلاحطرحبودجه پژوهشیهویتحراستمطالعاتبودجه شهرداریپژوهشظرفماهمرکز مطالعاتخاصحوزهتحقیقاتپیگیری
عصر خبرافشای قرارداد 5 هزار میلیارد تومانی شهرداری زاکانی با صداوسیمای جبلی!
ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران از قرارداد بدون محدودیت شهرداری با صدا و سیما برای انجام تبلیغات پرده برداشت و گفت:
در زمان تصویب بودجه ۱۴۰۴، ردیف‌هایی در بخش اطلاع‌رسانی برای شهرداری پیش‌بینی کردیم و تبصره‌ای برای قرارداد بین شهرداری و سازمان صدا و سیما به آن اضافه شد که انتها ندارد.
به اعتقاد من، به استناد آن تبصره و استفاده از ظرفیتی که آن تبصره دارد، شهرداری می‌تواند از طریق صدا و سیما اطلاع‌رسانی بسیار زیادی کند. اطلاعی که براساس شنیده‌هایم دارم، بحث از ۵ هزار میلیارد تومان قرارداد بین شهرداری و سازمان صدا و سیما است.
«تهران دوست‌داشتنی» یکی از پروژه‌های تبلیغاتی شهرداری است. اعتبار ۵ هزار میلیارد تومانی برای تمام تبلیغاتی است که شهرداری با صدا و سیما قرارداد بسته است و این هم بخشی از آن است.
انجام تبلیغات اشکالی ندارد، اما منوط به این است که منطبق با واقعیت باشد. یعنی اگر ما کار انجام‌شده‌ای که مردم آن را لمس می‌کنند، گزارش دهیم و اطلاع‌رسانی کنیم، خوب است. اما. در تبلیغات این دوره مدیریت شهری تهران شاهد بزرگنمایی‌های زیادی بوده‌ایم.
“`
به گزارش دیده‌بان ایران، هزینه‌های تبلیغات شهری در دوره مدیریت علیرضا زاکانی بر شهرداری تهران به یکی از موضوعات بحث‌برانگیز تبدیل شده است. تبلیغاتی که در این دوره اجرا شده‌اند، به‌طور قابل توجهی با واقعیت‌های جامعه همخوانی ندارند و گاه حتی سلامت و امنیت شهروندان را نیز تحت تأثیر قرار داده‌اند. به عنوان نمونه، برخی از تبلیغات محیطی شهرداری حاوی پیام‌هایی همچون «شهرداری از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده است» که نه تنها واقعیت عملیاتی و اجرایی مدیریت شهری را منعکس نمی‌کنند، بلکه موجب ارائه تصویری اغراق‌آمیز و غیرواقعی از عملکرد شهرداری می‌شود. مثال ملموسی از تأثیر منفی تبلیغات بر شهروندان در مهرماه سال ۱۴۰۲ رخ داد؛ زمانی که شهرداری از بالن‌ها برای انجام تبلیغات محیطی استفاده کرد. این اقدام به بروز حادثه‌ای منجر شد که طی آن شش پسربچه بین سنین ۱۰ تا ۱۳ سال در محله چیتگر دچار سوختگی شدند و شیرینی بازی و سرگرمی آن‌ها به تلخی گرایید.
با نزدیک شدن به زمان انتخابات شورای شهر تهران، تبلیغات محیطی شهرداری شکل پیچیده‌تر و گسترده‌تری به خود گرفته است. این موضوع با واکنش برخی اعضای منتقد شورای شهر همراه بوده است. از جمله این که مهدی اقراریان، یکی از اعضای منتقد زاکانی در شورای شهر تهران، این شیوه مدیریت تبلیغات را نوعی «حکمرانی نمایشی» توصیف کرد؛ «حکمرانی‌ای که در آن ظاهرگرایی، تبلیغات پرزرق و برق و بیانیه‌های نمایشی، جایگزین کارآمدی واقعی و حل مشکلات اساسی شهری می‌شود.» از دیدگاه او، «شهرداری تهران در حال حاضر بیش از آن که بر حل مسائل ساختاری و مدیریت عملیاتی شهر تمرکز کند، بر مدیریت افکار عمومی و ایجاد تصویر مطلوب از عملکرد خود تمرکز دارد.» علاوه بر این، برخی اعضای شورای شهر به موضوع «مواجب‌بگیرها» یا افرادی که با دریافت پول از شهرداری تهران، در فضای مجازی به منتقدان شهرداری می‌تازند، اشاره کرده‌اند. این افراد اخیراً برخی اعضای شورای شهر به‌ویژه نرجس سلیمانی را هدف قرار داده‌اند و با هتاکی تلاش در خنثی کردن انتقادهای تند او علیه مدیریت شهری داشته‌اند.
او با تأکید مجدد بر این که اصل تبلیغات و هزینه کردن برای تبلیغات ایراد ندارد، افزود: «اشکال متوجه نحوه و کیفیت اطلاع‌رسانی است.»
امانی با اشاره به این که «تهران دوست‌داشتنی» یکی از پروژه‌های تبلیغاتی شهرداری است، بیان کرد: «اعتبار ۵ هزار میلیارد تومانی برای تمام تبلیغاتی است که شهرداری با صدا و سیما قرارداد بسته است.»
اگر زورمان برسد، بودجه تبلیغات شهرداری را در سال آینده کاهش می‌دهیم
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شهرداری تهران در پاسخ به این سؤال که چرا این هزینه برای بهبود نظافت و شرایط شهر صرف نشده است، گفت: «قبول دارم که حتماً تعادل وجود ندارد و این ایراد متوجه ما (شورای شهر تهران) است. یعنی ما باید تعادلی بین اعتبارات حوزه‌های مختلف شهرداری ایجاد می‌کردیم. از یک سو برای اطلاع‌رسانی ردیف تصویب کردیم، از سوی دیگر تبصره‌ای اضافه کردیم تا به استناد آن دست شهرداری برای هر میزان هزینه باز باشد و هزینه کند. تبصره مصوب شورای شهر، حتماً عدم تعادل و عدم تناسب دارد و قطعاً خروجی مناسبی ندارد.»
او با اشاره به بودجه سال ۱۴۰۵ شهرداری تهران، افزود: «حتما در بررسی بودجه سال آینده در این ین مورد تجدید نظر می‌کنیم. اول گزارشی از عملکرد شهرداری در این زمینه می‌خواهیم تا مشخص شود این عدد درست است یا خیر. اگر این قرارداد وجود داشته باشد، حتماً سعی می‌کنیم در بودجه ۱۴۰۵ آن را اصلاح کنیم. البته اگر زورمان برسد.»
بخش‌های مختلف شهرداری، قبل از ارائه طرح مشخص، بودجه پژوهشی می‌گیرند
موضوع قابل توجه دیگر این است که ردیف‌هایی با هویت نامعلوم در بودجه سالانه شهرداری تهران وجود دارد که تنها یک عنوان هستند و پس از اتفاق افتادن واقعیت آن‌ها مشخص می‌شود. مثلاً شنیده شده است که حراست شهرداری برای مطالعات بودجه دریافت کرده است.
امانی در پاسخ به این سؤال که چرا باید چنین ردیف‌هایی در بودجه شهرداری باشد، گفت: «هر ساله در شورای شهر تهران (در دوره‌های گذشته هم این‌طور بوده است)، بودجه پژوهش و مطالعات گلوبال تصویب می‌شد، اما طرح‌های تحقیقاتی باید ظرف سه ماه به شورای شهر می‌آمد و پس از تأیید به مرکز مطالعات برمی‌گشت. بودجه‌های پژوهشی فقط خاص این دوره نیست و دوره گذشته هم این‌گونه بوده است. یک عدد کلی گلوبال تصویب می‌شود و بعد طرح‌های تحقیقاتی تعریف می‌شود و به شورای شهر ارائه می‌شود. علت این است که در حوزه پژوهش، یک ردیف وجود دارد، ولی پس از آن، طرح‌ها مشخص می‌شود.»
او در پاسخ به این سؤال که وقتی شهرداری تهران مرکز مطالعات دارد، چرا در بخش‌های دیگر شهرداری قرارداد پژوهشی یا مطالعاتی بسته می‌شود، گفت: «اشکال به آنجا برمی‌گردد که بودجه در حوزه پژوهش و تحقیقات به‌صورت گلوبال تصویب می‌شود و ریز برنامه‌های حوزه تحقیقات به بعد از تصویب بودجه موکول می‌شود. چون شورای شهر تهران خیلی در این موارد ریز نمی‌شود و پیگیری نمی‌کند، شاهد این اتفاقات هستیم. البته این اتفاقات نه فقط در یک حوزه، بلکه در بخش‌های مختلف رخ می‌دهد.»
