خبرآنلاینتحلیلی بر سرگردانی گفتمانی احزاب ایرانی؛ صرف حضور دلیلی بر تاثیر و سپس بهبود نیست / تنزل روششناسی احزاب به «دشمنشناسی» و تئوری «موجسواری»
جاناتان فلوید، در کتاب «فلسفه سیاسی به چه کار میآید؟» در باب دو مؤلفه «حضور» و «تأثیر»- که سیاست ایران نیز با آن دست به گریبان است- مینویسد: «... سیفالاسلام قذافی را در نظر بگیرید که دکترای خود را از مدرسه اقتصادی لندن دریافت کرد[...] آیا تفاوتی در لیبی ایجاد کرد؟ اگر داستان او چیزی را در مورد فلسفه سیاسی ثابت کند، فقط این است: صِرفِ حضور، دلیلی بر تأثیر نیست، همانطور که تأثیر دلیلی بر بهبود نیست». به عبارتی ما نیز با حاضرانی مواجه هستیم که سخن بسیار میگویند، اما بر جامعه و سیاست تأثیر عمیق و مثبتی نمیگذارند.
به گزارش پایگاه خبری خبرآنلاین، تحلیلی بر سرگردانی گفتمانی احزاب ایرانی؛ صرف حضور دلیلی بر تاثیر و سپس بهبود نیست / تنزل روششناسی احزاب به «دشمنشناسی» و تئوری «موجسواری»
منبع خبر : گروه سیاسی خبرآنلاین
