شیوع اچآیوی در بیابانهای اتوبان آزادگان
صدای آواز زنی از دور میآید. در وسط این بیابان ایستاده و برای سکوهای فرضی سالن کنسرتی، بلند بلند میخواند. باد پاییزی موهای مجعدش را به رقص درآورده و دستانش هماهنگ با آنچه میخواهند در هوا تکان میخورد. سوز طنین صدایش کنار قطرههای اشک روی گونههای تیرهاش رد روشنی انداخته است. چشمانش را باز میکند.









