شاعری که هدیه به هنر ایران بود

م. آزاد در دورانی به شاعری پرداخت که جامعه ادبی ایران تحت تأثیر شکست‌های سیاسی بزرگ، به‌ویژه کودتای ۱۳۳۲، و ناامیدی پس از آن قرار داشت. او سرخوردگی و ویرانی آمال روشنفکران را در خود احساس می‌کرد. در این فضا، او به‌عنوان یک شاعر پس از نیما، مسیر منحصربه‌فردی را برگزید.