چرا در نگاه پایداری ها تمدن "میدان و معاشرت" به تمدن "ترس از پاتوق" بدل شد؟ / واکاوی ریشه‌های سوءظن ایدئولوژیک به فضاهای عمومی

مسئله امروز جامعه ایران کافه نیست. مسئله، فروپاشی سیاست فرهنگی است. مسئله این است که فضاهای عمومی رسمی، امن، ارزان و گفت‌وگومحور ساخته نشده‌اند؛ مردم هم راه خودشان را پیدا کرده‌اند. جوانی که به کافه می‌رود، لزوماً از خانواده فرار نکرده؛ اغلب جایی برای تعامل نداشته است.اینکه همه این‌ها را به «نفوذ تمدن غرب» فروبکاهیم، شاید خیال را راحت کند، اما جامعه را نمی‌فهمد. تمدن اسلامی اگر چیزی بوده، تمدن میدان و معاشرت و گفت‌وگو بوده، نه تمدن ترس از جمع شدن آدم‌ها. هراس از فضای عمومی، بیش از آنکه دفاع از خانواده باشد، اعتراف ناگفته به ناتوانی در فهم و مدیریت جامعه است.