سه انجمن، یک زخم عمیق در استان مركزي
پس از اعتراض رسمی انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان تفرش به انتخابات کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی استان مرکزی، حالا انجمنهای شهرستانهای کمیجان و زرندیه نیز سکوت را شکستهاند و اعتراض خود را اعلام کردهاند. ملکی و وکیلی با خضری هم صدا شدند.
سه انجمن، سه شهرستان، یک حرف مشترک:
انتخاباتی که نه شفاف بود، نه قانونی، و نه عادلانه.
اینبار ماجرا یک گلایه ساده نیست؛ انتخابات کانون، زیر تیغ جراحی رفته است. جراحیای که اگر انجام نشود، این «غده چرکین» میتواند کل پیکره تشکلهای کارگری استان را آلوده کند.
پرسش اصلی اینجاست: دکتر این اتاق عمل کیست؟ چه کسی جسارت، اختیار و اراده دارد که از حق شهرستانها در برابر لابیگری، رأیسازی و دور زدن اساسنامه دفاع کند؟
وقتی انجمنهای بدهکار بدون طی تشریفات قانونی رأی میدهند. وقتی دعوت قانونی انجام نمیشود. وقتی رأی مخفی، علنی میشود . و وقتی هیأت رئیسه هم داور است و هم بازیگر دیگر نمیتوان نامش را «انتخابات» گذاشت؛ این فقط تقسیم قدرت پشت درهای بسته است.
اکنون سه انجمن از سه نقطه استان مرکزی، یک مطالبه واحد دارند: ابطال انتخابات و بازگشت قانون به کانون. حالا توپ در زمین تصمیمگیران است: آیا مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مرکزی با یک تصمیم شجاعانه، تجدید انتخابات را رقم میزند؟ یا باید منتظر دستور مستقیم وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ماند تا این زخم کهنه بالاخره درمان شود؟
زمان به نفع هیچکس نیست. یا جراحی امروز انجام میشود، یا فردا کل اعتماد جامعه کارگری باید قطع عضو شود.
محمد خضری رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان تفرش







