تاب‌آوری اکولوژیک؛ سپری فراموش‌شده در برابر بحران‌ها
تجارب جهانی نشان داده است در هر درگیری نظامی، بخشی از زیان‌های نادیده‌مانده اما عمیق، به محیط زیست وارد می‌شود. تخریب زیستگاه‌ها، آلودگی منابع آب و خاک، آتش‌سوزی‌های گسترده، مهاجرت گونه‌ها و بهره‌برداری غیرمجاز از منابع طبیعی، تنها بخشی از آثار پنهان جنگ‌ها بر اکوسیستم‌ها‌ست.
علی ارواحی، متخصص مدیریت اکوسیستم‌های آبی : تجارب جهانی نشان داده است در هر درگیری نظامی، بخشی از زیان‌های نادیده‌مانده اما عمیق، به محیط زیست وارد می‌شود. تخریب زیستگاه‌ها، آلودگی منابع آب و خاک، آتش‌سوزی‌های گسترده، مهاجرت گونه‌ها و بهره‌برداری غیرمجاز از منابع طبیعی، تنها بخشی از آثار پنهان جنگ‌ها بر اکوسیستم‌ها‌ست. پس از تنش کم‌سابقه میان ایران و اسرائیل، بار دیگر نگاه‌ها به ابعاد مختلف درگیری‌های نظامی معطوف شده؛ اما همچنان یکی از ابعاد مغفول‌مانده، نقش حیاتی تاب‌آوری اکولوژیک در مواجهه با چنین بحران‌هایی است.
در شرایطی که منطقه در معرض گمانه‌زنی‌های جدی درباره احتمال تشدید تنش‌ها قرار دارد، پرداختن به پیوند میان تاب‌آوری زیست‌محیطی و تاب‌آوری اجتماعی-اقتصادی، نه‌تنها یک ضرورت تخصصی، بلکه بخشی از گفتمان امنیت ملی محسوب می‌شود. تخریب منابع طبیعی و عملکردهای بوم‌شناختی، پیامدهای مستقیمی بر معیشت، سلامت، امنیت غذایی و انسجام اجتماعی دارد. در مقابل، زیست‌بوم‌های سالم و مقاوم همان سپر طبیعی فراموش‌شده‌ای هستند که می‌توانند به جوامع کمک کنند تا سریع‌تر خود را بازسازی کنند؛ چه در دل بحران و چه در دوره پسا‌بحران. در ادامه، 12 راهکار کلیدی برای افزایش تاب‌آوری اکولوژیک در دوران جنگ و پساجنگ، به‌ویژه در بستر پرتنش منطقه‌ای کنونی، پیشنهاد می‌شود:
اخبار مرتبط
شبکه شرق