پرونده ایران و کلوپ قدرتمندان

بازی «مرد دیوانه» با «رولت روسی» در پرونده جنگ اوکراین، سرخط رسانه‌های جهان را در مشت خود گرفته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، برای ولادیمیر پوتین فرش قرمز پهن کرده است. هم‌زمان در مدار تحقیر اروپا، چشم‌آبی‌ها مقابل میز ریاست کاخ سفید صف شده‌اند تا به آنها دیکته شود که «اول آمریکا» را باید بپذیرند.

علی ودایع: بازی «مرد دیوانه» با «رولت روسی» در پرونده جنگ اوکراین، سرخط رسانه‌های جهان را در مشت خود گرفته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، برای ولادیمیر پوتین فرش قرمز پهن کرده است. هم‌زمان در مدار تحقیر اروپا، چشم‌آبی‌ها مقابل میز ریاست کاخ سفید صف شده‌اند تا به آنها دیکته شود که «اول آمریکا» را باید بپذیرند. شگفتی و غافلگیری از آنچه رخ داده است، لابه‌لای برخی تحلیل‌ها دیده می‌شود؛ بااین‌حال، نکته اینجاست که در عالم روابط بین‌الملل، هیچ اتفاقی، اتفاقی رخ نمی‌دهد. تحلیل مبتنی بر رفتارهای سیستمی کلان و خرد بازیگران، مبتنی بر «سناریو پلنینگ»، امکان پیش‌بینی‌پذیری را به‌شدت افزایش می‌دهد. وقوع جنگ اوکراین پس از انقلاب آبی 2014 بر‌اساس سیگنال‌های واضح ارتش سرخ و رفتارشناسی کرملین کاملا واضح بود، اما تحلیل‌های لیبرالی مبتنی بر رفتار هنجاری با ناکامی مواجه شد. سرنوشت جنگ اوکراین نیز قابل پیش‌بینی بود.

روسیه از ابتدا قصدی برای تصرف کی‌یف نداشت، اما مسکو به هر قیمتی باید «سرزمین مادری» را از چنگ غرب حفظ ‌کند تا حیات کرملین تضمین شود. نکته جالب اینجاست که در طراحی «معماواره بقا» برای کشاندن روسیه، اروپایی‌ها وارد فرایندی شدند که در نهایت هژمونی سخت آمریکا در بلوک غرب را تضمین کرد. ‌هنری کیسینجر‌ پیش از مرگ نسخه نهایی را ترسیم کرده بود و حالا آن می‌شود که پدرخوانده سیاست خارجی آمریکا خواسته بود.