یک سال از آغاز به کار مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور منتخب مردم می‌گذرد، اما متأسفانه هنوز برخی جریان‌های رادیکال سیاسی به‌جای تمرکز بر همراهی با دولت و حل مشکلات کشور، راه تخریب و تفرقه را در پیش گرفته‌اند.

‌شرق: یک سال از آغاز به کار مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور منتخب مردم می‌گذرد، اما متأسفانه هنوز برخی جریان‌های رادیکال سیاسی به‌جای تمرکز بر همراهی با دولت و حل مشکلات کشور، راه تخریب و تفرقه را در پیش گرفته‌اند. این گروه‌ها که شکست خود در انتخابات را نپذیرفته‌اند، به بهانه کوچک‌ترین موضوعات سیاسی یا اجتماعی، تلاش می‌کنند مشروعیت رئیس‌جمهوری که با رأی مستقیم مردم انتخاب شده را زیر سؤال ببرند. چنین رویکردی نه‌تنها به روند تثبیت سیاسی کشور ضربه می‌زند، بلکه به معنای بی‌اعتنایی به آرای میلیون‌ها ایرانی است که به پزشکیان اعتماد کردند.

‎در حالی که کشور در شرایط حساس منطقه‌ای و داخلی قرار دارد، اصرار این جریان‌ها به ادامه تخریب‌ها، نوعی بی‌مسئولیتی سیاسی و خطرناک است که می‌تواند به تضعیف انسجام ملی و افزایش شکاف‌های اجتماعی بینجامد. حال بهانه شفافیت و صداقت رئیس‌جمهور باشد یا ناترازی‌های انرژی‌ که برای او به ارث رسیده است. رئیس‌جمهور نه‌تنها نماینده بخشی از جامعه، بلکه منتخب همه مردم است و انتظار می‌رود تمامی گروه‌های سیاسی، حتی منتقدان، در راستای تقویت او و دولتش حرکت کنند، نه در مسیر اختلاف و تفرقه. البته واقعیت این است که این هجمه‌ها بیش از آنکه ناشی از اختلاف سلیقه سیاسی باشد، ریشه در ترس از شفافیت و پاسخ‌گویی دارد. مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری که از ابتدا با صداقت و شفافیت شناخته شده، جرئت کرده است سیاست‌های ناکارآمد و منافع رانتی را نقد کند. این نوع شفافیت برای گروه‌هایی که منافعشان در سایه پنهان شده است، تهدیدی جدی به شمار می‌رود. حذف صدای منتقدانی چون پزشکیان، در واقع حفظ منافع گروهی خاص است که نمی‌خواهند هیچ صدای مخالفی فضای سیاست را پر کند.

مخالفی

وفاق باید بر محور قانون و عدالت باشد، نه بر اساس اهداف حزبی و گروهی

وفاق باید بر محور قانون و عدالت باشد، نه بر اساس اهداف حزبی و گروهی

‎شفافیت زیر فشار

‎شفافیت زیر فشار