سندرم خستگی مزمن؛ اختلالی ناشناخته

سندرم خستگی مزمن (CFS) یک اختلال پیچیده و ناشناخته است که با خستگی شدید و طولانی‌مدت مشخص می‌شود و هیچ علت پزشکی قطعی برای آن وجود ندارد. این بیماری که گاهی با نام‌های «بیماری تحمل سیستمیک (SEID) یا آن‌سفالومیلیت میالژیک (ME) نیز شناخته می‌شود، حتی با استراحت بهبود نمی‌یابد و ممکن است با فعالیت‌های جسمی یا ذهنی شدیدتر شود.

متخصصان می‌گویند علت دقیق این سندرم هنوز مشخص نیست، اما عوامل احتمالی آن شامل عفونت‌های ویروسی، اختلالات سیستم ایمنی و عدم تعادل هورمونی است. همچنین سن، جنسیت و میزان استرس از عوامل موثر بر ابتلا به این بیماری عنوان شده‌اند.

علائم سندرم خستگی مزمن گسترده است و از سردرد، درد مفاصل و عضلات، اختلالات خواب، کاهش حافظه و تمرکز تا حساسیت به تغییرات دما و اختلالات گوارشی را شامل می‌شود. بیماران حتی ممکن است پس از فعالیت‌های سبک بدنی یا ذهنی، خستگی شدید را تا بیش از ۲۴ ساعت تجربه کنند.

این سندرم به سه مرحله تقسیم می‌شود:

1. مرحله ابتدایی: علائم فشار روانی و جسمی ظاهر می‌شود اما فرد هنوز قادر به انجام کارهای روزمره است.

2. مرحله اضطراری : بیمار دچار ناتوانی شدید می‌شود و انجام حتی کارهای ساده دشوار است.

3. مرحله بهبود: توانایی‌ها به‌تدریج بازمی‌گردند، اما حساسیت به استرس و مشکلات تمرکز باقی می‌ماند.

در حال حاضر درمان قطعی برای این سندرم وجود ندارد و مدیریت آن بر کاهش علائم متمرکز است. استفاده از داروهای ضدافسردگی، مشاوره روانشناسی، برنامه‌ریزی فعالیت‌های روزمره، تمرینات ورزشی سبک و تغذیه مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند مصرف مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان و منیزیم و اجتناب از شکر، شیرینی‌ها و کافئین می‌تواند موثر باشد.